THIMUN, sneeuw en carnaval
Door: Janneke
Blijf op de hoogte en volg Janneke
25 Februari 2012 | Nederland, Maastricht
Hoihoi allemaal,
Na 2 maanden ongeveer niks van me gehoord te laten hebben werd het wel weer een keer tijd…
En 2 maanden, zoals je wel begrijpt, is niet niks, al helemaal niet op een UWC. Er is zo ongelooflijk veel gebeurd dat ik eigenlijk pagina’s en pagina’s nodig zou hebben om het allemaal uitgebreid te vertellen, dus dat zal ik maar niet doen.
Na natuurlijk 3 heerlijke weken thuis gehad te hebben met kerst gingen we er weer vol tegenaan in Maastricht.
Dit was eigenlijk niet zo vol, wan maandag 16 januari gingen we met de mensen in IB 1 die natuurkunde als vak hebben een dagje naar URENCO in Almelo. Urenco staat voor Uranium Enrichment Company of zoiets en wat ze eigenlijk doen is dat ze uranium klaar maken om het te laten verrijken. Toen we er aankwamen bleek het een enorm, gigantisch gebouw te zijn, maar wij kregen een bezoekerspas nadat onze paspoorten gecontroleerd waren en werden naar een klein zijgebouwtje gebracht. Daar kregen we eerst de corporate movie over het bedrijf te zien en daarna deden we een energie quiz. Het viel nog best mee hoeveel ik wist, in het Engels natuurlijk, dus ik had geloof ik iets van 68%. :)
En eigenlijk na nog een weekje school was het alweer tijd om naar Den Haag te gaan voor THIMUN! THIMUN staat voor The Hague International Model United Nations en is eigenlijk een simulatie van de Verenigde Naties. Het is de grootste MUN in de wereld, rond de 4000 deelnemers. Iedereen zat in verschillende sub-commissies, en die van mij was de Special Conference on Seas and Oceans. Naast de hele week debatteren e.a. was er natuurlijk ook genoeg tijd om wat culturele ervaring op te doen. Het was goed te doen om met de tram vanaf het hotel naar het centrum van Den Haag te komen, en dat hebben we dus ook meer dan eens gedaan. We hebben in een Chinees restaurant gegeten (Chinees nieuwjaar), bij een Egyptisch restaurant shoarma gegeten (of halal natuurlijk), het Vredespaleis bezocht, Mexicaans gegeten, op het strand van Scheveningen gelopen, het Binnenhof bekeken etc etc etc. Kortom, het was een heel geslaagde week. (Wil je meer lezen: http://interuwcmag.wordpress.com/2012/02/20/thimun-2012/ Geschreven door Roshan, eerstejaars hier uit Hong Kong)
Op de maandag daarna hadden we dan voor het eerst sneeuw in Maastricht. Iedereen helemaal gek, maar natuurlijk ook weer voorzichtig zijn, wat sommigen niet zo goed afging. Mijn roommate, Shahad uit Irak, was maandagmiddag uit school naar huis gefietst, maar onderweg, toen ze van de Servaasbrug afging en de strenge bocht naar rechts moest nemen, gleed ze onderuit, en bezeerde haar enkel. Een paar random mensen hadden de ambulance gebeld, en gelukkig kwamen er al snel andere UWCM’ers aan. De mensen bij de ambulance zeiden dat het niet zo erg was, waarschijnlijk gekneusd, en stuurden haar met een zwachtel erom naar huis. Thuis gekomen was de pijn na 2 dagen nog niet minder, dus besloten naar het ziekenhuis te gaan. Daar bleek dat het eigenlijk vrij ernstig gebroken was. Ik was er zelf niet bij dus ik heb de foto’s niet gezien en dus ook niet gehoord wat de dokter erover gezegd heeft, maar dat het ernstig is wist ik wel. Het was zelfs zo ernstig dat ze geopereerd moest worden. Uiteindelijk gebeurde dit om 11 uur ’s avonds, waarna Shahad op vrijdagmiddag weer terugkwam in het Boardinghouse, waar ze nu dus al sinds 2 februari zich niet van haar bed/kamer af beweegt. Het is geopereerd dus ik verwacht dat er wel iets van platen of schroeven ofzo inzitten.
De tweede week van februari was het Middle-Eastern Culture week. Maandag deden ze dansen en speelden ze een middel oosterse bazaar na, dag 2 deden ze een vlaggenoptocht in het assembly en zongen ze liedjes in het arabisch en hebreeuws in het atrium, dag 3 ging weer over de toerist die in het middel oosten was en niet wist wat hem overkwam + het eten. Wat een geweldig georganiseerd geheel, ongelooflijk. De landen hadden zich verenigd dus er waren een paar gerechten uit Turkije, Israel, Syrië, bla bla en bla. Er waren dus echt minimaal 30 verschillende dingen waarvan ze allemaal wilden dat je alles proefde. Dus ook al had ik al m’n lunch op en was ik vrij achteraan in de rij, ik kreeg een bord vol; vol. Maar wel heel lekker… :)
Het volgende event was de TOK Conference, wat echt onwijs leuk was!
In het Golden Tulip Hotel hier in Maastricht hadden een aantal studenten van UWCM een conferentie opgezet met als thema ‘borders’. Het hoofddoel van de conferentie was om deelnemers van UWC en andere international scholen in Europa centrale issues in Theory Of Knowledge te laten discussieren.
Als eerste workshop was ik ingedeeld bij de Latino Community hier op UWCM. Het subtopic was identiteit, en de Latino’s praatten over het verschil met wonen in Latijns Amerika en hier en hoe de identiteit van je community dan versterkt of verzwakt. Ook de relatie van persoonlijke identiteit buiten je land, oorlogen tussen landen (Uruguay-Argentinië) en de identiteit van een community kwamen aan bod. In het bijzonder werd er veel gepraat over de identiteit van deze community als ze niet in hun eigen leefomgeving zijn, maar, zoals nu, aan de andere kant van de wereld. In zekere zin zijn ze toch nog steeds in hun eigen community, maar toch ook weer niet. De omgeving is er niet maar de cultuur wordt wel versterkt door het met elkaar zijn. Heel interessant, dit zijn voor mij echt wel de wat grotere UWC dingen. De andere subtopics waren personal borders, borders and conflicts, the borderless en inclusion of the other.
En toen was het natuurlijk carnaval. Het leukste van de carnaval hier, in het bijzonder in de combinatie met Nederlands zijn, is dat iedereen, écht iedereen verwacht dat jij als Nederlander weet wanneer de carnaval begint, wat je doet, hoe het werkt, wanneer wat is etc etc etc, terwijl het voor mij eigenlijk net zo’n grote vraag is als voor hen. Ik heb dan ook maar gewoon uitgelegd dat ik gewoon totaal niet uit de carnavalsregio kwam en dat ik er eigenlijk ook geen verstand van had.
Eigenlijk begon het al onofficiiel op woensdag. Er werden grote eetkarren neergezet op het vrijthof en de markt en ook waren er random slagwerkgroepen die door de straten liepen, in kostuum. Ook een grote carnavalswagen met de vorm van een boot ging door de straat naast de batterijstraat, en bleef niet onopgemerkt door de harde kanonschoten die elke 2 minuten afgevuurd werden.
Zaterdag was een soort van voor spek en bonen, maar zondag was het feest vol aan.
Ik ben trouwens zondag eerst nog met Paula en Romario naar de kerk geweest. Het was in het Stay Okay hotel en het was de Damascus Road international church. ( www.damascusroadic.com ) Het was erg interessant aangezien het de eerste keer was dat ik naar de kerk ging in Maastricht en het de eerste keer was dat ik naar een kerk ging waar ze Engels praatten. Het was erg interessant, ze lezen niet echt uit de bijbel, maar het ging erg om het aanbidden van Jezus en God. Om vergeving en zonden en er werd ongelooflijk veel gezongen. En niet zoals van ‘ubi caritas, deus ibi est’, maar meer van: “I need you Lord, more than yesterday, I need you more.” En ze klapten heel veel en gewoon in het algemeen was het een heel ander soort kerk dan ik gewend ben; weer een ervaring rijker.
Na de kerk gingen we gelijk door (de hagel en sneeuw) naar lunch en daarna ben ik van 2 tot kwart over 4 buiten geweest om te kijken naar de optocht. Toen had ik het wel gehad, ik was bevroren. Het was een leuke optocht, maar viel af en toe wel een beetje tegen. Als je bedenkt wat voor mooie, grote karren ze wel eens maken die je dan bij Ter Land, Ter Zee en In De Lucht ziet, was dit toch heel wat minder... ’s Avonds natuurlijk wel even door de stad gelopen en geprobeerd het carnaval te begrijpen. Dat ging niet echt en voor alle niet-Nederlanders was het ook een beetje vreemd omdat ze natuurlijk de helft van de liedjes niet verstaan. :P
Maargoed, carnaval weer gehad, de straat hopelijk zo gauw mogelijk weer schoongeveegd en dan nu na de vakantie snel alweer projectweek, NL Doet-dag en de ECIS conference (daarover later meer…).
Laten we hopen dat ik er nu weer een wekelijk gebeuren van kan maken om deze blog te schrijven want als ik het zo blijf doen vergeet ik alles. :)
Liefs,
Janneke
P.S. Tussen alle drukke bezigheden door heb ik natuurlijk wel meegekregen dat de uitslag van de papieren selectie bekend is, iedereen die door is, gefeliciteerd! Iedereen die niet door is, niet getreurd, er komen genoeg (andere) mooie dingen op je pad!
Na 2 maanden ongeveer niks van me gehoord te laten hebben werd het wel weer een keer tijd…
En 2 maanden, zoals je wel begrijpt, is niet niks, al helemaal niet op een UWC. Er is zo ongelooflijk veel gebeurd dat ik eigenlijk pagina’s en pagina’s nodig zou hebben om het allemaal uitgebreid te vertellen, dus dat zal ik maar niet doen.
Na natuurlijk 3 heerlijke weken thuis gehad te hebben met kerst gingen we er weer vol tegenaan in Maastricht.
Dit was eigenlijk niet zo vol, wan maandag 16 januari gingen we met de mensen in IB 1 die natuurkunde als vak hebben een dagje naar URENCO in Almelo. Urenco staat voor Uranium Enrichment Company of zoiets en wat ze eigenlijk doen is dat ze uranium klaar maken om het te laten verrijken. Toen we er aankwamen bleek het een enorm, gigantisch gebouw te zijn, maar wij kregen een bezoekerspas nadat onze paspoorten gecontroleerd waren en werden naar een klein zijgebouwtje gebracht. Daar kregen we eerst de corporate movie over het bedrijf te zien en daarna deden we een energie quiz. Het viel nog best mee hoeveel ik wist, in het Engels natuurlijk, dus ik had geloof ik iets van 68%. :)
En eigenlijk na nog een weekje school was het alweer tijd om naar Den Haag te gaan voor THIMUN! THIMUN staat voor The Hague International Model United Nations en is eigenlijk een simulatie van de Verenigde Naties. Het is de grootste MUN in de wereld, rond de 4000 deelnemers. Iedereen zat in verschillende sub-commissies, en die van mij was de Special Conference on Seas and Oceans. Naast de hele week debatteren e.a. was er natuurlijk ook genoeg tijd om wat culturele ervaring op te doen. Het was goed te doen om met de tram vanaf het hotel naar het centrum van Den Haag te komen, en dat hebben we dus ook meer dan eens gedaan. We hebben in een Chinees restaurant gegeten (Chinees nieuwjaar), bij een Egyptisch restaurant shoarma gegeten (of halal natuurlijk), het Vredespaleis bezocht, Mexicaans gegeten, op het strand van Scheveningen gelopen, het Binnenhof bekeken etc etc etc. Kortom, het was een heel geslaagde week. (Wil je meer lezen: http://interuwcmag.wordpress.com/2012/02/20/thimun-2012/ Geschreven door Roshan, eerstejaars hier uit Hong Kong)
Op de maandag daarna hadden we dan voor het eerst sneeuw in Maastricht. Iedereen helemaal gek, maar natuurlijk ook weer voorzichtig zijn, wat sommigen niet zo goed afging. Mijn roommate, Shahad uit Irak, was maandagmiddag uit school naar huis gefietst, maar onderweg, toen ze van de Servaasbrug afging en de strenge bocht naar rechts moest nemen, gleed ze onderuit, en bezeerde haar enkel. Een paar random mensen hadden de ambulance gebeld, en gelukkig kwamen er al snel andere UWCM’ers aan. De mensen bij de ambulance zeiden dat het niet zo erg was, waarschijnlijk gekneusd, en stuurden haar met een zwachtel erom naar huis. Thuis gekomen was de pijn na 2 dagen nog niet minder, dus besloten naar het ziekenhuis te gaan. Daar bleek dat het eigenlijk vrij ernstig gebroken was. Ik was er zelf niet bij dus ik heb de foto’s niet gezien en dus ook niet gehoord wat de dokter erover gezegd heeft, maar dat het ernstig is wist ik wel. Het was zelfs zo ernstig dat ze geopereerd moest worden. Uiteindelijk gebeurde dit om 11 uur ’s avonds, waarna Shahad op vrijdagmiddag weer terugkwam in het Boardinghouse, waar ze nu dus al sinds 2 februari zich niet van haar bed/kamer af beweegt. Het is geopereerd dus ik verwacht dat er wel iets van platen of schroeven ofzo inzitten.
De tweede week van februari was het Middle-Eastern Culture week. Maandag deden ze dansen en speelden ze een middel oosterse bazaar na, dag 2 deden ze een vlaggenoptocht in het assembly en zongen ze liedjes in het arabisch en hebreeuws in het atrium, dag 3 ging weer over de toerist die in het middel oosten was en niet wist wat hem overkwam + het eten. Wat een geweldig georganiseerd geheel, ongelooflijk. De landen hadden zich verenigd dus er waren een paar gerechten uit Turkije, Israel, Syrië, bla bla en bla. Er waren dus echt minimaal 30 verschillende dingen waarvan ze allemaal wilden dat je alles proefde. Dus ook al had ik al m’n lunch op en was ik vrij achteraan in de rij, ik kreeg een bord vol; vol. Maar wel heel lekker… :)
Het volgende event was de TOK Conference, wat echt onwijs leuk was!
In het Golden Tulip Hotel hier in Maastricht hadden een aantal studenten van UWCM een conferentie opgezet met als thema ‘borders’. Het hoofddoel van de conferentie was om deelnemers van UWC en andere international scholen in Europa centrale issues in Theory Of Knowledge te laten discussieren.
Als eerste workshop was ik ingedeeld bij de Latino Community hier op UWCM. Het subtopic was identiteit, en de Latino’s praatten over het verschil met wonen in Latijns Amerika en hier en hoe de identiteit van je community dan versterkt of verzwakt. Ook de relatie van persoonlijke identiteit buiten je land, oorlogen tussen landen (Uruguay-Argentinië) en de identiteit van een community kwamen aan bod. In het bijzonder werd er veel gepraat over de identiteit van deze community als ze niet in hun eigen leefomgeving zijn, maar, zoals nu, aan de andere kant van de wereld. In zekere zin zijn ze toch nog steeds in hun eigen community, maar toch ook weer niet. De omgeving is er niet maar de cultuur wordt wel versterkt door het met elkaar zijn. Heel interessant, dit zijn voor mij echt wel de wat grotere UWC dingen. De andere subtopics waren personal borders, borders and conflicts, the borderless en inclusion of the other.
En toen was het natuurlijk carnaval. Het leukste van de carnaval hier, in het bijzonder in de combinatie met Nederlands zijn, is dat iedereen, écht iedereen verwacht dat jij als Nederlander weet wanneer de carnaval begint, wat je doet, hoe het werkt, wanneer wat is etc etc etc, terwijl het voor mij eigenlijk net zo’n grote vraag is als voor hen. Ik heb dan ook maar gewoon uitgelegd dat ik gewoon totaal niet uit de carnavalsregio kwam en dat ik er eigenlijk ook geen verstand van had.
Eigenlijk begon het al onofficiiel op woensdag. Er werden grote eetkarren neergezet op het vrijthof en de markt en ook waren er random slagwerkgroepen die door de straten liepen, in kostuum. Ook een grote carnavalswagen met de vorm van een boot ging door de straat naast de batterijstraat, en bleef niet onopgemerkt door de harde kanonschoten die elke 2 minuten afgevuurd werden.
Zaterdag was een soort van voor spek en bonen, maar zondag was het feest vol aan.
Ik ben trouwens zondag eerst nog met Paula en Romario naar de kerk geweest. Het was in het Stay Okay hotel en het was de Damascus Road international church. ( www.damascusroadic.com ) Het was erg interessant aangezien het de eerste keer was dat ik naar de kerk ging in Maastricht en het de eerste keer was dat ik naar een kerk ging waar ze Engels praatten. Het was erg interessant, ze lezen niet echt uit de bijbel, maar het ging erg om het aanbidden van Jezus en God. Om vergeving en zonden en er werd ongelooflijk veel gezongen. En niet zoals van ‘ubi caritas, deus ibi est’, maar meer van: “I need you Lord, more than yesterday, I need you more.” En ze klapten heel veel en gewoon in het algemeen was het een heel ander soort kerk dan ik gewend ben; weer een ervaring rijker.
Na de kerk gingen we gelijk door (de hagel en sneeuw) naar lunch en daarna ben ik van 2 tot kwart over 4 buiten geweest om te kijken naar de optocht. Toen had ik het wel gehad, ik was bevroren. Het was een leuke optocht, maar viel af en toe wel een beetje tegen. Als je bedenkt wat voor mooie, grote karren ze wel eens maken die je dan bij Ter Land, Ter Zee en In De Lucht ziet, was dit toch heel wat minder... ’s Avonds natuurlijk wel even door de stad gelopen en geprobeerd het carnaval te begrijpen. Dat ging niet echt en voor alle niet-Nederlanders was het ook een beetje vreemd omdat ze natuurlijk de helft van de liedjes niet verstaan. :P
Maargoed, carnaval weer gehad, de straat hopelijk zo gauw mogelijk weer schoongeveegd en dan nu na de vakantie snel alweer projectweek, NL Doet-dag en de ECIS conference (daarover later meer…).
Laten we hopen dat ik er nu weer een wekelijk gebeuren van kan maken om deze blog te schrijven want als ik het zo blijf doen vergeet ik alles. :)
Liefs,
Janneke
P.S. Tussen alle drukke bezigheden door heb ik natuurlijk wel meegekregen dat de uitslag van de papieren selectie bekend is, iedereen die door is, gefeliciteerd! Iedereen die niet door is, niet getreurd, er komen genoeg (andere) mooie dingen op je pad!
-
25 Februari 2012 - 23:26
Lieske:
Haha, een Taizé-liedje midden in een UWC verslag!
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
