Camp!

Na een week weg te zijn geweest, voelt het bijna als thuis om weer mijn kamer in het boardinghouse binnen te stappen, en mijn tas neer te ploffen. Dan realiseer je dat een week toch best wel lang kan zijn, en vooral ook vermoeiend.
Maandagochtend vertrokken we om 8 uur vanaf het boardinghouse naar de bus. Niet zo’n busritje als met het Jan Arentsz: overal troep, dreunende muziek en de leraar die soms probeert de bus wat stiller te krijgen (sorry als ik overdrijf). Dit was maar een busritje van 1 ½ uur, en (bijna) iedereen sliep gewoon. Van tevoren was gevraagd of we het netjes en rustig wilden houden, en dat werd dus ook gewoon gedaan. :)

Toen we aankwamen op het kamp werden we gelijk ontvangen door de trainers van de YLS. De sfeer zat er goed in, de bananasong en baby shark waren over het hele park te horen. Na een korte introductie werd er op een spontane manier groepjes gemaakt, waarin mensen zaten die de YLS vorig jaar gedaan hadden met UWCM, mensen die er kort mee gewerkt hadden, en mensen die er nog nooit van gehoord hadden (om het even ruw te zeggen). Zo ontstond er een goede mix van jaren, boarders/day-students en ervaringen. Helaas was ons groepje een beetje saai, er kwam niet zoveel uit. Later werd het wel iets beter, maargoed. Bij de eerste activiteit was het de bedoeling dat we onze ideale community op papier weergaven. Met woorden, kleuren, tekeningen etc. (een ander groepje had zelfs ergens een ballon vandaan gehaald) maakten we onze ideale community. Dat was nog niet zo eenvoudig. Sommigen begonnen gelijk over school, supermarkt, ziekenhuis. Ik vond dat wel erg service gericht, dus ik zei: In mijn ideale community is geen geweld, geen oorlog, dus ook geen zieken en gewonden, is er dan wel een ziekenhuis nodig? Mijn groepsgenoten vonden van wel; mensen moesten toch werk hebben, en als je dacht dat er geen zieken meer waren, dan was je wel erg onrealistisch bezig naar hun zeggen... Nouja, wat dat betreft zaten we dus niet op een lijn.
Daarna gingen we principles bedenken, waarvan jij zelf vond dat ze essentieel waren voor het kunnen bestaan en werken van een community. Welke dingen zijn dan het meest belangrijk. Hier moest je zelf je beste uitkiezen, en daarna met je groepje een top 3 samenstellen, dat ging wel goed, al waren sommigen nogal ongeïnteresseerd en kon het ze niet zoveel schelen wat de waarden uiteindelijk zouden worden.
We moesten natuurlijk zelf koken. Ik zat in een cabin met Olaya (day-student, Spanje) en Molika (boarder, Bangladesh). Helaas was Molika al ziek toen we naar kamp toe gingen, dus die is in bed gebleven, en Olaya en ik hadden voor haar gekookt, pasta. Uiteindelijk is Molika dinsdagochtend teruggegaan naar het boardinghouse, net als wat andere mensen verderop in de week.
Na het eten was er tijd voor persoonlijke reflectie, een half uur ‘spirit spot’. Heerlijk relaxing, zou ik eigenlijk veel vaker moeten doen (ik zat lekker op een bankje aan de rivier, jammer genoeg waren er een aantal kleine zwarte beestjes (geen teken) die het nodig vonden op mij neer te vallen). Daarna was de ‘finale’ van de consensus. Uit elke groep was er een vertegenwoordiger die met de andere vertegenwoordigers 5 gemeenschappelijke waarden ging vaststellen. Dit bleek moeilijker dan gedacht, en uiteindelijk is het niet gelukt. Helaas...

Dinsdag begonnen we met een activiteit van de YLS, dat gevolgd werd door teambuildingsactiviteiten door Juventa. Dat was echt heel erg leuk, echt van genoten. Het varieerde van uitdagend tot makkelijk, met of zonder tijdsdruk. Ik zal één voorbeeld geven: We hadden 8 ronde houten palen gekregen, en een aantal stukken touw. Nu moesten wij daar een constructie van maken zodat we met z’n allen één minuut lang 50 centimeter boven de grond konden zijn. Niet makkelijk, en vergde veel denkwerk, maar het is ongeveer gelukt. Bij 48 seconden zakte hij scheef en sprong iedereen eraf. :P

’s Middags hadden we een workshop van de YLS, over leiderschap, self-awareness en communicatie. Het was voor mijn gevoel hetzelfde wat ik vorig jaar in de zomer een week gedaan heb, maar dan in 3 uurtjes. Het ging ook over triggers en het is best interessant om dan met mensen uit een ander werelddeel te praten en te horen waar zij getriggerd door raken!
Na de spirit spot deze avond, hadden we als activiteit ‘cross the line’. Dit was best triggering en ik vond het bijzonder te zien hoeveel mensen overstaken bij verschillende stellingen. Over het algemeen kon je niet zien wie er overstaken, want het was al donker, alleen de mensen in je omgeving kon je een beetje onderscheiden. Daarna deden we storytelling, in je groepje ging je per persoon antwoord geven op de vraag: ‘If you really knew me, you would know that...’ en dan de zin afmaken. Dat was bijzonder om mensen die je nauwelijks kent toch te vertrouwen, en hun jouw vertrouwen te geven, als jullie begrijpen wat ik bedoel. Ik had (en heb) alleen wel een beetje moeite met Olivia (VS). Ze is nogal koud, ze reageert nogal bot, tsja, ik kan er nu (nog) niet zoveel mee.

Woensdag gingen de 13e jaars terug, en kwamen de years 7-11. Ik zat samen met mijn boardinghouseroommate Shahad (Irak) met 3 Poolse meisjes uit year 10 (14 jaar) in een cabin.
Woensdagmiddag kwamen we bijeen in onze tutorgroups. Ik zit in 12C. We deden teambuilding, maar dat werd niet gegeven, nee, dat ging op de UWC manier, we gingen het zelf geven. Ryan (Bahamas) en ik waren in charge voor een soort van hints. Andere spellen waren met z’n achten (dus 16 vingers) een stok tot op de grond bewegen, zonder hem los te laten.
Na het eten (weer pasta, dinsdag hadden we mashed potatoes, haricots verts en hamburgers) hadden we een junk challenge. Niemand wist wat het was, of wat we moesten doen, maar uiteindelijk bleek dat we een boot moesten maken van rietjes, en er een verhaal over moesten schrijven. Op vrijdag gingen de boten van de 4 verschillende tutorgroepen tegen elkaar racen om te kijken welke het meest stabiel was, het snelst, het mooist en het meest efficiënt. Wij als 12C waren 3e geworden. We waren wel supersnel, maar er lag een boomtak op het midden van de rivier, dus konden we niet verder en sloeg hij om. :(

Donderdagochtend heb ik de mudwalk gedaan. Een echte mudwalk als in mud. Écht muddy dus.. (zie foto). Gewoon echt heel smerig, na 2 keer wassen waren m’n kleren nog steeds niet schoon, en mijn €10,- schoenen heb ik gewoon weggegooid. Die wáren wit, nu grijs of bruinig... Na een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijke douche kregen we van Kelly (Ms. Adams, ze is één van onze houseparents) informatie over CAS. Wat het is, wat eronder valt en dat de services het belangrijkst zijn. We weten nog niet wat voor services we kunnen doen, dat horen we in de tutormeetings. Dan kunnen we ook kiezen.
In de avond stond voor 12C op het programma dat we gingen helpen bij de activiteit van de years 7-9. Deze hadden een kampvuur, en daarvoor gingen wij takjes zoeken enzo. Uiteindelijk hebben die kiddies maar ongeveer een kwartiertje bij het vuurtje gezeten, daarna moesten ze naar bed, en toen kwam mr. Hogan (head of year 12) met alle andere tutorgroepen, en hebben we nog lekker bij het warme vuur gezeten. Heel gezellig, leuk liedjes gezongen, vooral Bruno Mars was erg in trek. :P Daarna heb ik in mijn cabin met de drie Poolse meisjes nog best lang Jungle Speed gespeeld, ze vonden het erg leuk, totdat ms. Mähönen (head of year 10&11 en mijn physics teacher) nogal bars zei dat het licht nu echt uit moest.

Op vrijdag heb ik na het schoonmaken van de cabin ongeveer 2 uur in het bos gezeten, met uitzicht over een vallei, terwijl er een discussie opkwam over geschiedenis. Harry (Engeland) vond dat geschiedenis nergens goed voor was, maar dat stuitte op veel tegenstand van de anderen (Olivia (VS), Dijana (New-Zeeland), Zoë (Duitsland) en Leo (Zimbabwe/Italie)). Dus zo ontstond één van de waarschijnlijk nog veel komende UWC discussies waar ik (en niet alleen ik) naar uitkeek.

Ohja, ik ben nog vergeten te noemen welke vakken ik heb (tot nu toe):
Physics SL
English A (Language & Literature) SL
French B SL
Chemistry HL
Mathematics HL
Biology HL
Ik ben wel behoorlijk bang gemaakt door Ms. Currie, head of Mathematics department. Zij zei dat maar 10 tot 15% van alle IB studenten wereldwijd het niveau van Maths HL aankan. Dus dat er waarschijnlijk veel zullen droppen naar Standaard Level. Nee ze wilde ons niet bang maken, alleen attenderen op het feit. Fijn. Tijdens de camp week zijn een aantal mensen bij Ms. Jackson geroepen die hen soms advies gaf om te zakken qua Maths level. Mij heeft ze niet geroepen, dus ik denk dat ik tot nu toe in Maths HL zit! (Als één van de 3 meiden(!)) Na een maand gaan ze weer kijken hoe het gaat, of je op het goede niveau zit, dus het zegt nog niet veel, maar voor nu is het leuk dat ze denken dat ik het aankan (want dat denk ik zelf ook).

Dit is voor nu waarschijnlijk wel even de laatste superlange blog, komende week dus vol aan de bak op school, ik weet niet hoe interessant het is om over m’n lessen te vertellen, maar dingen als CAS en TOK komen nog wel!

Liefs,
Janneke

P.s. Bedankt voor de kaartjes!! Echt heel leuk om ‘thuis’ te komen in het boardinghouse en dan enorm veel post te vinden! :D
Voor degenen die wat willen sturen maar mijn adres niet hebben:
Batterijstraat 61 B01
6211 SG Maastricht